Als ingenieursbureau zijn wij partner van de DGBC en ondersteunen wij de doelstelling om de gebouwde omgeving te verduurzamen. DGBC neemt initiatief om hun partners in contact te laten komen met overheid en politici om hindernissen en kansen te bespreken. Zo zat ik eind januari namens DGMR met vele partijen uit de bouw (aannemers, ontwikkelaars, rijks- en gemeenteambtenaren) in Den Haag in de “Groene Kamer”, samen met leden van de Tweede Kamer.
De overheid heeft het klimaatakkoord van Parijs ondertekend, waarbij ze zegt dat de temperatuurstijging moet worden beperkt tot 1,5 C0. Deze temperatuurstijging is gekoppeld aan een hoeveelheid CO2 die wereldwijd nog uitgestoten mag worden tot 2050. Dit zou je kunnen zien als een CO2-budget. Dit budget kun je naar rato van het aantal inwoners in Nederland omzetten.
Het budget gaat er echter met rasse schreden doorheen! Ondanks dat er stappen worden gezet, gaat de uitstoot van CO2 in Nederland veel te hard. We zijn dan over 4 – 5 jaar door ons budget heen. Alles komt dan tot een stilstand, vergelijkbaar met de stikstofcrises waar we nu in zitten, maar dan erger! De bouwsector heeft een aandeel van ongeveer 11% van de CO2-uitstoot. Het betreft alleen het oprichten van bouwwerken, het materiaalgebruik. De bestaande bouw draagt voor wel 40% bij aan de uitstoot. Vanwege het energiegebruik om de gebouwen te verwarmen en te verlichten en voor de apparaten van de gebruikers.
In de bijeenkomst waren alle marktpartijen aanwezig die voorop lopen. Laura Bromet, kamerlid van Groen Links, en een partijmedewerker van de PvdD waren namens de politiek aanwezig. De aanwezige marktpartijen vroegen de politiek om een “gelijk speelveld”, want het ontwikkelen van nieuwe bouwvormen (biobased bouwen) vergt investeringen. Het bouwbesluit is niet ambitieus genoeg, en dat is lastig voor koplopers. Tot mijn verbazing gaf mevrouw Bromet aan dat 80% van de kamerleden eigenlijk niet bezig is met het klimaat!
Verschillende partijen gaven aan hoe ze aan de slag zijn gegaan met het meten van CO2 van hun bedrijf. Pas toen ze de impact van hun activiteiten gingen meten (scope 3 impact), schrokken ze van de enorme CO2-uitstoot in de bouw. De regelgeving is niet specifiek gericht op het terugdringen van CO2 tijdens de bouw, dus partijen moeten zelf uitvinden op welke wijze ze tegemoet komen aan Paris Proof. Er zijn data, maar de interpretatie is niet eenduidig.
Er is dus leiderschap nodig om de weg in te slaan naar een duurzame bouw, van bouwbedrijven en politiek. Daarbij mogen we ook in acht nemen dat het CO2-probleem niet op zich zelf staat. Om dit succesvol aan te pakken, kunnen meerder problemen worden opgelost. De hele groep zag Bio Based bouwen (bouwen met hout, vlas, hennep) als oplossing. Als dit op een grotere schaal gebeurt, heeft dit ook een positieve impact op stikstofuitstoot, werkgelegenheid voor boeren (verbouwen van bouwmaterialen), waterkwaliteit, biodiversiteit, waterhuishouding.
Ik heb mij hard gemaakt voor een holistische aanpak omdat er direct al veel méér te winnen is. Naast de abstracte reductie van CO2 in de lucht en de (toekomstige) klimaatverandering, kan de gebouwde omgeving nu al klimaatrobuuster gemaakt worden met meer ruimte voor natuur.
Jean Frantzen,
Adviseur Duurzaam Bouwen, DGMR Bouw bv
Klimaatburgemeester van Zwolle
Dit jaar ben ik klimaatburgemeester van Zwolle en wil ik mijn ervaringen delen! Enerzijds vanuit het werkveld, wat gebeurt er op de frontlinie van de bouw? Anderzijds wil ik ook mijn woning verduurzamen, waar loop je dan tegenaan?